AĞAÇ DALLARINA BAKARKEN   26 Şubat 2025 Nazif Özaslan   Ben bir dalım, Yapraklanırım yeşil yeşil, Çiçeklenirim rengârenk Baharda. Meyveye dururum Yaz gelince. Dallarım süslenir al al, sarı sarı, Ayvalar, elmalar, nar, kiraz, Gözlerinize gönlünüze şifa. Bir sanat eseri olurum o zaman.   Kuşlar konar, misafir, Kuşlara sığınak olurum, Yuva yaparlar uçlarıma. Sarsar rüzgâr beni bazen Bir şarkı söyletir yapraklarıma.   Gölge olurum yazın Yorgun yolculara, Oturup soluklanırlar altımda, Sofra kurarlar. Güneşin ateşinden Benim serinliğime sığınırlar. Korurum, kollarım yolcuları,   Dallarımdan salıncaklar sarkar O mini mini çocuklara. Siz o zaman görün benim mutluluğumu Çocuklar gülünce ben de sallanırım Sevinçle neşeyle   Sonbaharda veririm Ne aldımsa geri Yazdan yana.     Nice kışlar gelir, Nice kasırgalar eser, Koparır, savurur yapraklarımı, Kırar dallarımı, biçer dallarımı Kışın çırılçıplak kalırım Tek başına tenha       Beklerim bir sabır anıtı gibi, Kurumuş iskelet gibi Ayazlı gecelerde, Buz kestiren fırtınalarda. Bir içli iniltidir savrulur dallarımdan İnce ince. Rüzgara bana ne mersiyeler söyletir Ağıtlar yaktırır inlerim Çırıl çıplak, çaresiz   Baharı beklerim, Baharlar çabuk gele... Yine yeşereyim, Yine. Yıllar içinde bir çadır gibi Dallarım yana yana. Kururum bazen, Bazen rüzgârlar kırar dallarımı, Bazen yıkar, devirir beni bir fırtına. Ama köklerimden yeniden doğmasını bilirim, Dallarımdan yeniden ormanlaşırım. Ben, ulu bir ağaç,