İlkbahar gelince çocuk olurum   İlkbahar gelince çocuk olurum, Çağırır yeşil çayırlar beni Papatyalar, gelincikler altın çiçekleri Renk renk, desen desen kelebekler ardı Pır pır kanatlarıyla tarla kuşları Uyanır içimde güzellikler Bahara gelince çocuk olurum   Bu ilahi duygu kaplar her yanı Çiçekler o başka alemden gelen, O eşsiz renk mahşeri o büyülü kokular Her yandan bir güzellik kuşatır da insanı Sular bir yeşillik içinde şırıltılı Güneşin mavi gökten parıltılı Bir incecik derenin kenarı Uzanırım çimenlerin üstüne serin Yüzüm göğe karşı gözlerim Maviliği deli eder insanı göklerin Delir eder bu derin renk beni Bu ulvi mavilik coşturur içimi Dinmeyen şarkıları bu tarla kuşlarının Görünmez alemlerden gelen bu sesler Sonra ellerim göğe doğru yükselir Ben de çoşarım kuşlar gibi şarkı şarkı   Her şey mucizedir o an Her şey en saf, en temiz Her şey ilk güzelliğiyle tiril tiril Her şey masum bebekler kadar Herşey çoşkulu kırda zıplayan kuzular kadar Her şey de incecik bir huzur Bir sevinç bir heyecan Bebek nefesleriyle insanı okşayan bir meltem Yeşil çimenler üstünde uzanmışım ben Etrafım renk renk desen desen çiçek İçim dışım sevinç, aşk, şevk Ben bu güzellik karşısında ben çiçek çiçek Çocuk olurum Unuturum dünyanın bütün bütün Ben başka bir alemdeyim artık ben