Mussolini’nin Cinsel Yaşamı   Mussolini, İtalya’nın yirmi bir yıl boyunca devlet başkanlığını yaparak ün kazandı. Ekim 1922’de Faşist çeteleri harekete geçirerek Başbakan Luigi Facta’yı devirdi. Yaygın isyanları bastırmak için Mussolini, Temsilciler Meclisi’nden olağanüstü yetkiler talep etti ve aldı. Parlamentonun üyelerine ise temsilî hükümeti kaldırarak ve tek partili bir polis devleti kurarak karşılık verdi. Kendisine “Il Duce” (Lider) gibi görkemli bir unvan veren Mussolini, İtalya’yı merkezileştirerek siyasi gücünü artırdı. Çoğu kasaba belediye başkanını görevden alıp yerlerine Faşist yandaşlar atadı. Tüm muhalif gazeteleri kapattı ve liberalleri baskı altına alan 100.000 kişilik gizli bir polis gücü kurdu. Rejiminin eleştirmenleri sıkça “kaza” sonucu hayatlarını kaybetti. Suçlarına rağmen Mussolini, 1922 ile 1934 yılları arasında İtalya’nın durumunu iyileştiren bir popülist program yürüttü. Trenler zamanında çalışıyordu. Savunma ve kamu yatırımlarına harcadığı paralar işsizliği azalttı ve İtalya’nın gayri safi yurtiçi hasılasını artırdı. Sendikaları ve işverenleri iş birliğine zorladı. Yollar, toplu konutlar, hidroelektrik santralleri, hastaneler ve modern kanalizasyon sistemleri yapmak üzere binlerce işsiz adam işe alındı. Toplu taşıma araçlarını, yeni tramvay ve tren vagonları satın alarak geliştirdi. Milli sağlık sigortası, emeklilik maaşları, sekiz saatlik iş günü, çocuk hakları yasaları ve doğum izni uygulamaları getirdi. Faşizm, ücretsiz açık hava filmleri, sanat sergileri ve spor etkinliklerini de destekliyordu. Mussolini, tombul ve yalnızca 1,57 metre boyunda olmasına rağmen devasa bir cinsel isteğe sahipti. 1899’da on altı yaşında iken, orta yaşlı ve şişman bir fahişe ile ilk cinsel deneyimini yaşadı. Üç yıl sonra Predappio’da ilkokul öğretmeni olarak çalışırken, yurtdışında görevde olan bir askerin karısını metresi yaptı. 1908 ve 1910 yılları arasında Forli’de, çalıştığı şarap dükkanında ve sosyalist ajitasyonlarda bulunurken, iki genç kadın kendisine babalık davası açtı. Mussolini’nin sevgilisi Rachele Guidi, Aralık 1910’da kızları Edda’yı dünyaya getirdi. Rachele 1915’te tekrar hamile kaldığında onunla evlendi. Beş çocukları olmasına rağmen bu durum onun seri bir çapkın olarak kariyerini sürdürmesini engellemedi. Üst düzey diplomatik yetkililer Mussolini’nin kadın düşkünlüğünü biliyordu. 1922’de İngiltere ile yapılan bir denizcilik konferansı sırasında Londra’daki otel odasında bir kadın gazeteciyi baştan çıkarmaya çalışırken yardımcıları tarafından engellendi. Dış hizmetlerdeki alaycılar, onu İtalya’nın “Erek Temsilcisi” olarak adlandırıyordu. 1922’den 1943’e kadar Mussolini, sarayı, bekarlık evi, kırsal malikanesi, özel uçağı, yatı ve dolu bir araba garajı ile bir sultan gibi yaşadı. Cinsellik, hayatının her anını dolduran ve “imparatorluk” olarak gördüğü ayrıcalığı haline geldi. Vâizi Quinto Navarra, Mussolini’nin neredeyse her gün ofisine kadınlar getirttiğini, bazı karşılaşmaların ise zorla olduğunu bildirdi. Genellikle öğleden sonraları gerçekleşen bu buluşmalarda sadece fermuarını indirir, üniformasını veya ayakkabılarını bile çıkarmadan işi bitirirdi. Mussolini, kadınları "bilinen" veya "yeni" olarak sınıflandırdığı gizli dosyalar tuttu ve kendi icat ettiği bir derecelendirme sistemine göre her birinin cazibesini değerlendirdi. Hatta “hayran mektuplarına” hükümet yazışmalarından daha fazla önem veriyordu. Mussolini’nin cinsellikle ilgili “öğretici” nutukları arasında birinde, sevgilisi Clara Petacci’ye orgazmın sağlık açısından faydalarını vaaz ettiği bir sözü günlüğüne kaydetmişti:         “Orgazm iyidir; düşüncelerini keskinleştirir,          ufkunu genişletir; beyin için faydalıdır, onu          canlı ve parlak hale getirir.” Mussolini, 1932 yılında bir sahil beldesi olan Ostia’da, Clara Petacci ile tanıştı ve ilişkileri kısa süre içinde platonik olmaktan çıktı. Mussolini'nin müsamere dolu cinselliği, Clara’nın hayatına derin bir iz bıraktı ve 1936 yılında boşandıktan sonra onun favorisi oldu. Ne var ki, sevgili Clara’ya olan tutkusu bile diğer kadınlarla olan ilişkilerini sonlandırmasını sağlamadı. Ne yazık ki Mussolini, dış politika konusunda herhangi bir beceriye sahip değildi. İtalya'nın bu tür saldırgan tutumları, İngiltere ve Fransa’nın gözünde Mussolini’nin itibarını sarsarken, İtalyan halkının çoğu 1. Dünya Savaşı’nın yıkımını henüz unutmadığı için Mussolini’nin tehditlerine ve vaatlerine inanmadılar. Ekim 1935’te Mussolini, ünlü Etiyopya Seferi’ni başlattı. Teknolojik üstünlüğe sahip İtalyan ordusu, Etiyopyalı kabile savaşçılarını hardal gazı, “dum-dum” mermileri ve savaş uçakları kullanarak katletti. İtalya’nın bu saldırganlığı, Milletler Cemiyeti tarafından kınandı ve Mussolini’yi Hitler’e yaklaştırdı. 1939’da İtalya’nın Fransa, Britanya ve ABD’ye karşı tavrı sertleştikçe İtalyan ekonomisi de ağır bir yük altına girdi. Mussolini’nin savaşa katılması, İtalyan halkının düşmanca hislerini daha da körükledi. Clara Petacci, Mussolini’ye olan sadakati nedeniyle, onunla birlikte ölmeyi seçti. Partizanlar tarafından tutuklanarak idama götürülen Mussolini ve Clara, İtalya’nın kuzeyinde bir köyde vurularak öldürüldü ve bedenleri Milano’daki Loreto Meydanı’nda halkın önüne serildi.   Joseph Howard Tyson, Philadelphia doğumlu, 1969 yılında LaSalle Üniversitesi’nden Felsefe alanında lisans derecesiyle mezunu.