Savaşı zenginler çıkarır, yoksullar ölür…                      Jean Paul Sartre   “Eğer vatan savunması için şart değilse her. savaş bir cinayettir” demişti tarihin en büyük komutanı. Savaştan bildiklerim bu kadardır. Ben eski kafalıyım savaş bilmem, şiir severim. Ana ezbere şiir de bilmem. Yarım yamalak bildiğim bir sonbahar şiirinde şu dizeleri anımsıyorum..:   İçimde zaptedilmez bir kırma isteği Dizginlerini koparan bir at sanki bu Soluk soluğa kalıyorum her sonbahar Ve sevgilim ne zaman hoşgörülü olsa Bir yolculuk düşüyor aklıma, gidiyorum Bütün gençliğim böylece geçip gitti işte   Ama hala bir şeyler var vazgeçemediğim...                                     İnsanlar genellikle aşkın ilkbaharda geleceğine inanırlar. Bahara girerken doğa gibi yenilerler umutlarını hep bu yanılgıları yüzünden. Oysa gelmek için bir zamana ihtiyacı yoktur aşkın. Kanser gibi gelir hiç kimseye sormadan, takvim yapraklarına bakmadan. Ve genellikle de içinden sağ çıkmak mümkün olmaz hiç bir zaman. Çünkü aşkın yarısı yar yarısı da yaradır...   Gerçek olan bir şey var ki, ne zaman gelip ne zaman yaşanırsa yaşansın en güzel sonbaharda anlatılır aşk. İster ilkbaharda ister hazanda, ister yazın sıcağında ister kışın ateşinde gelip yaşansın, şiirleri hep sonbaharda yazılır...   Ama ne yazık ki ömürlerinde hiç şiir yazamayan insanlar çoğunluktadır yer yüzünde. Ve dünyayı da onlar yönetirler her dönemde. Çünkü onların yaraları yoktur, yaraladıkları vardır. Ömürlerine ne ilkbahar gelmiştir ne kış ne de yaz. Mevsimi olmayanın şiir yazacak bir sonbaharı da gelmez hiç bir zaman...   Yukarıda bir bölümünü kullandığımız BELKİ YİNE GELİRİM şiirini, yani biraz ukalaca ılacak ama olsun, değer; en güzel sonbahar şiirini şöyle bitirir Ahmet Telli   Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir Bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa Bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem Oysa ne kadar sakin sokaklar, bu kent ve bütün yeryüzü İpince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne Sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün...   Savaşların olmadığı, barışın ve huzurun egemen olduğu, dört mevsimlik aşkların yaşanacağı dört dörtlük bir dünya özlemiyle...