Boynuna o yeşil fuları sarma çocuk. Gece trenlerine binme, kaybolursun. Sokaklarda mızıka çalma çocuk, vurulursun…                               Attila İLHAN   Bir bebekten bir katil yaratan karanlığı sorgulamadan  hiçbir şey yapılamaz kardeşlerim…                                   Rakel DİNK   Takvimlerden koparılan yapraklara “19 Ocak 2007 Cuma” yazıyordu, yaşamdan koparılan bir entelektüel bir düşünce insanının nüfus cüzdanına da Hrant Dink. Soğuk bir kış günüydü. Akşama doğru bir can dostumla buluşup rakıyla ısınmak için bir meyhanede oturmuştuk Trabzon Atatürk Alanı’nda, yani Meydan’da. (O zamanlar vardı öyle yerler, şimdi eser kalmadı, alanın adı değiştirildi, meyhaneler de cami yapılmadı o kadar..!) İlk yudumlardan sonra arkadaşım “duydun mu biraz önce Hrant Dink öldürüldü” demişti. Şok olmuştum. Sadece “katili Trabzonlu çıkarsa hiç şaşırma” dediğimi anımsıyorum…   Akşam eve gidince merakla açmıştım vizonteleyi. Bütün kanallarda ana haberdi cinayet. En çok geçen cümle “katil, cinayeti işledikten sonra FURDUM ONİİİ diye bağırdı” şeklindeydi. Katilin kimliği de hemen belli olmuştu. Arkadaşımı arayıp “olum sizin köyden” demiştim, “yok lan, bizden biraz yukarıda” diyerek savunmuştu köyünü…   Çok geçmeden, hatta hemen, olaydan tam 36 saat sonra kahraman Türk Polisi katili yakalamış ve altın madalya kazanmış bir Türk sporcusuyla poz verir gibi önlerine Türkiye Cumhuriyeti bayrağı açarak fotoğraf çekilmişlerdi. Bu işler zaten hep böyle olurdu. Bütün cinayetlerin hikayesi birbirine benzerdi bizim ülkemizde. Ya failleri meçhul kalırdı, ya da silahı tutan el yakalanırdı sadece. Elin sahibi asla bulunmazdı/bulunamazdı, yakalanmazdı/yakalanamazdı…   Katil ilk sorgulamasında cinayeti işlediğini itiraf etti ve "hiçbir pişmanlık duymuyorum" dedi. Ama dava hiç bitmedi nedense. Bitmeden de katil önceki gün serbest bırakıldı. Sadece adım kadar emin değilim ama soyadım kadar, Trabzonspor’un varlığı kadar eminim ki Trabzon’un yarısı bu tahliyeyi alkışlıyordur. Ve Trabzonspor’un Trabzon’daki ilk maçında katil için “aramıza hoş geldin” gibi tezahüratlar yapılırsa ben hiç şaşırmayacağım, siz de şaşırmayın. Gerekçesini açıklamak için çok okumuş çok bilgili bir insan olmağa gerek yoktur. Ama ille de gerekçe istiyorsanız..: “Yoksa bu totaliter şahsım rejimine yüzde 68,89 oy vermezdi vicdanlı ve aklıselim olan insanlar” deyip geçerim…   Artık hiç şaşırmıyoruz bu absürt uygulamalara. Her gün daha kötüye giderken tutamamak da daha ürkütücü. Çünkü bir bebekten bir katil yaratan karanlığı sorgulayamadık ve aydınlatamadık bir türlü. Aksine daha da çok kararttık…   1354 yıl önce ortalama yaşam süresinin 20-25 yıl olduğu zamanlarda adı Halid bin Zeyd bin Kuleyb olan 93 yaşındaki bir Arap adamın  arkadaşlarını toplayıp develerine binerek İstanbul’u fethetmek için dünyaya hükmeden Doğu Roma İmaparatorluğu’nun bağrında aylarca yürüyerek İstanbul’a gelmesine ve Bizans’a karşı savaşmasına inanan insanlarla karanlık sorgulanmaz, sorgulanamaz…   Bugün hala, adı değiştirilerek Eyüp Sultan olan aynı adamın hurafelerine inanarak sözde türbesine gidip çaput bağlayan duvarlarına yüz süren şifa isteyen insanlarla da o karanlık ancak daha da karartılırdı ki biz de onu yaptık sadece…   Tecavüzü suç olmaktan çıkardık. Eşeğe kravat taktık, uzaya duble yol yaptık. Yetmez ama evetçi dangalakların desteğiyle ülkeye özgürlük ve demokrasi getirdik. Durmadık yola devam ediyoruz…   Sapıkları, katilleri ”iyi hal” gibi uyduruk bir bahane ile salıveren bir ülkeyiz artık.  Düşünenleri, yazanları-çizenleri de buluttan nem kapmak gibi gerekçelerle vatana ihanetten içeri atan bir ülke…   Yani bütün dünya boşuna kıskanmıyor bizi…